ایدهی مفهومی
ویلای
وزان
پروژهی ویلای وزان با هدف ایجاد دو دنیای متفاوت در یک حجم یکپارچه طراحی شده است. این ایده در قالب دو بخش مجزا اما مرتبط در پلان و مقاطع شکل میگیرد
این دو جهان درون و بیرونِ یک حجم مکعبی با مسیر میانی بههم پیوند میخورند؛ مسیری که بهصورت فضایی سیال درون پروژه حرکت کرده و «ارتباط بین دو دنیای مجزا» را شکل میدهد
فرآیند طراحی
ویلای
وزان
حجم اولیهی ویلا از یک مکعب خالص آغاز شد. موقعیت زمین در مجاورت رودخانهی سفیردود، ضوابط ارتفاعی محلی و همجواری ساختمانهای اطراف، مجموعهای از محدودیتها و فاکتورهای اقلیمی را به پروژه تحمیل کرد
مسیر ارتباطی
یکی از عناصر کلیدی طراحی، مسیر ارتباطی قرمزرنگ است که در دیاگرامهای پروژه نیز نمایش داده شده است. این مسیر در امتداد محور عمودی–افقی بنا حرکت کرده و نقش رابط بین حجمهای سنگین طبقات پایین و حجمهای سبک طبقات بالا را ایفا میکند
در حالی که حجمهای پایینتر با مصالح بتنی و با ماهیتی خشک، سنگین و صلب طراحی شدهاند، فضاهای بالایی با پوستهای سفید و ظریف شکل گرفتهاند تا تضاد میان ثقل و سبکی را در سازمان فضایی ویلا نمایان کنند. این مسیر پویا ضمن اتصال سطوح عملکردی، باعث ایجاد دیدهای متنوع و گردش حرکتی نرم درون پروژه میشود
ساختار عملکردی
ویلای
وزان
زیرزمین: لابی، فویر ورودی، پارکینگ، سالن ورزشی و فضای بازی
نتیجه طراحی
ویلای وزان نمونهای از طراحی فرآیندمحور و ساختارمند است که از تعامل میان اقلیم، عملکرد و فرم به نتیجه رسیده است. تفکیک عملکردی درون یک حجم یکپارچه، مسیرهای پویا، و استفاده از مصالح متضاد در لایههای بالا و پایین، پروژه را به مدلی معاصر از معماری ویلایی شمال ایران تبدیل کرده است