اعلام نتایج مسابقه طراحی پلاسکوی نو

تحقق تندیس‌گونه حادثه‌ای شکافنده در خاطره بازمانده توده خاموش ساختمانی از اولین بلندمرتبه‌های تهران تاریخی است. در چنین تصویرسازی نمادینی، حجمی خالص و صامت به قواره ساختمان تخریب شده پیشین، پیش روست که از دل شکاف حادثه ای در درون خود، بارقه‌های احیا به بیرون تشعشع می‌کند و نشانه‌هایی از آن در سطوح از هم بازشده نورگیر درکنج‌های ساختمان به چشم می‌خورد.
طراحان : نغمه همتيان، علي اسكندري
همكاران طراحي: هومن ملايري - مهدي مختاری
ارائه: ابوالفضل ملايجردي – نسيم الوندي

گروه طراحی : ابوالفضل ملایجردی - محمد ذبیح اللهی
 در مسابقات من به ایده‌ی خودم فکر می‌کنم و نه اینکه داوران چه سلیقه ای دارند. الآن در پلاسکو داوران ناگهان عوض شدند. خب از این کار خیلی‌ها ناراحت هستند ولی من هم مثل همه شرکت کننده بودم با همه تغییرات. بعضی اومدن روی آتش نشانهای شهید تمرکز کردند. این هم ایده‌ای است اما من به بازمانده‌ها هم باید بها می دادم چرا که تعدادشان کم نیست . اتفاقاً یکی از اهالی و کسبه‌ی پلاسکو از دوستان خانوادگی خود ما است. خب من دارم از نزدیک می‌بینم که زندگی اینها معطل این است که پلاسکوی نو زودتر ساخته شود و اینها بروند داخل و دوباره مشغول شوند. تولیدی پیراهن داشت الآن کلاً ماجرایش تغییر کرده است. من هم می‌توانستم یک مجسمه بسازم مثل بقیه. شاید هم خیلی‌ها خوششان می‌آمد اما من به شرایط زندگی و احیای کسب و کار کسبه فکر کردم. بعضی هم فقط نگران یادمان هستند و خیلی ها در همکف این یادمان را کار کردند. خب همکف چهارراه استانبول معلوم است چه وضعی دارد و کم کم بعد از گذر زمان چه اتفاقی برای یادمان خواهد افتاد؟فضای برای نشستن متکدیان و سودجویان . مثل فضای باز فرهنگستان هنر که بسته شد. من یادمان را با توجه به بلند مرتبه بودن بنا بردم روی بام. تا در شرایط ازدحام برای بازید مانع برای کسب و کار اهالی پلاسکو نباشد. فکر نکنم هیچ طرحی چنین ایده‌ای داشته باشد. بحث طراحی ملهم از لوگو هم برای من مهم بود. ساختار کار من اساساً از روی لوگو بوده است.تلفیق لوگو با معماری باستانی برای من مهم بود. اشکالی هم ندارد. من مجسمه طراحی نکردم. من یک کار اصولی برای کسبه ساختم. کل فسلفه‌ی کار من همین بوده و هست